تحلیل عوامل مؤثر بر تنبلی اجتماعی (مطالعه مقایسه‌ای میان کارمندان دو شهر یزد و خرم‌آباد)

تنبلی اجتماعی به‌عنوان «کاهش قابل‌ملاحظه تلاش افراد در کارهای گروهی در مقایسه با انجام همان کار به‌صورت انفرادی» تعریف شده است. با توجه به این مسئله، هدف مقاله حاضر بررسی و شناسایی عوامل مؤثر بر تنبلی اجتماعی در سطح خرد، میانه و کلان و ارائه راهکارهای لازم برای آن در جامعه می‌باشد. برای این منظور، با استفاده از داده‌های پیمایشی در بین 400 نفر از کارمندان دو شهر یزد و خرم‌آباد به بررسی عوامل تأثیرگذار پرداخته می‌شود. برای تحلیل داده‌ها از رگرسیون چند گانه استفاده‌شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که نبود انگیزه پیشرفت و غضب اخلاقی در سطح خرد و بیگانگی سیاسی و عام‌گرایی در سطح کلان با 0.48 درصد تبیین، مهم‌ترین تبیین‌کننده‌های تنبلی اجتماعی در این پژوهش می‌باشند.